Według mnie psychoterapia jest procesem, podczas którego pacjent – dzięki stałej i bezpiecznej relacji z terapeutą – ma szansę dojść do siebie. Psychoterapia zawsze poprzedzona jest dwiema albo trzema konsultacjami, które umożliwiają pacjentowi i mnie określenia istoty problemu. Wtedy decydujemy, czy i w jakim trybie chcemy wspólnie pracować.

Uważam, że to co leczy w psychoterapii – to przede wszystkim oparta na zaufaniu i otwartości relacja terapeutyczna oraz dobry kontakt. W takich warunkach można zarówno dowiedzieć się czegoś nowego o sobie, lepiej poznać i zrozumieć swoje emocje, jak i doświadczyć bycia w szczególnej relacji z kimś całkowicie skupionym na naszym świecie wewnętrznym. Sądzę, że w zapewnia to poczucie stałości, przewidywalności, bezpieczeństwa i oparcia. Dzięki temu ludzie są w stanie pracować nad sobą i odważają się zmieniać swoje myślenie i utarte schematy.

Jestem zwolenniczką intensywnego kontaktu. Z parami pracuję podczas sesji 50-minutowych raz w tygodniu, z pacjentami indywidualnymi – podczas sesji 50-minutowych raz lub dwa razy w tygodniu. Moim zdaniem taka rama zapewnia i pacjentowi, i terapeucie poczucie bezpieczeństwa oraz dobre warunki, aby wspólnie myśleć i pracować. Kiedy umawiam się na rozpoczęcie terapii, nie określam momentu jej zakończenia. Pracujemy tak długo, jak długo – zdaniem obu stron – jest to potrzebne pacjentowi.